Najbardziej znana wersja Ferrari 250, czyli 250 GT Berlinetta SWB (Short Wheel Base), zadebiutowała w 1961 roku i natychmiast zyskała uznanie jako idealny samochód sportowy, zarówno na drogach, jak i torach wyścigowych. Nazwa SWB odnosi się do skróconego rozstawu osi wynoszącego 2400 mm, co poprawiło właściwości jezdne i manewrowość w porównaniu do wcześniejszych, dłuższych wersji modelu 250.
Berlinetta SWB wyróżniała się zaprojektowanym przez Pininfarinę nadwoziem, które wciąż zachwyca swoją dynamiczną i agresywną linią, zapowiadającą sportowy charakter tego modelu. Nadwozia były wykonane przez firmę Scaglietti, co gwarantowało nie tylko wyjątkową estetykę, ale także najwyższą jakość wykonania.
Był jednym z najważniejszych i najbardziej pożądanych modeli w historii marki Ferrari. Cieszył się ogromną popularnością zarówno wśród entuzjastów wyścigów, jak i klientów szukających szykownych samochodów drogowych. Oferowano go w dwóch wersjach: wyścigowej, z aluminiowym nadwoziem, i drogowej ze stalowym, a karosowaniem zajmowała się firma Scaglietti.
Sukces tego modelu był wynikiem szybkiej ewolucji technicznej, której Ferrari podlegało we współpracy z takimi partnerami jak Pininfarina. Współczynnik oporu aerodynamicznego wynoszący 0,33 zapewniał doskonałe właściwości aerodynamiczne, co było rzadkością w tamtych czasach. Do 1962 roku wyprodukowano łącznie 162 egzemplarze modelu 250 GT, w tym 90 drogowych i 72 wyścigowe.
Jedną z kluczowych przewag 250 GT SWB był nowy silnik o mocy 280 KM, który zawdzięczał dzielonemu kanałowi dolotowemu, poprawiającemu przepływ powietrza. Dodatkowe zmiany konstrukcyjne obejmowały sztywniejsze zawieszenie, które znacznie poprawiło stabilność na zakrętach, oraz wprowadzenie hamulców tarczowych zamiast bębnowych.
Ferrari 250 GT SWB odnosił ogromne sukcesy sportowe, co przełożyło się na jego legendarny status. Na tym modelu zwyciężali najlepsi kierowcy swoich czasów, w tym Stirling Moss, Graham Hill, bracia Rodriguez, Mike Parkes i wielu innych.
Ferrari 250 GT Berlinetta SWB (Short Wheel Base) był przez kierowców wspominany jako auto dostarczające niesamowitej przyjemności z prowadzenia. Skrócony rozstaw osi, ulepszony silnik V12 i bardziej zaawansowane przekładnie, w tym 4- i 5-biegowe, pozwalały lepiej wykorzystać moc tego potężnego silnika, który rozwijał do 7500 obrotów na minutę. Zmodyfikowane podwozie zwiększało przyczepność, co przekładało się na szybsze wchodzenie w zakręty.
Stirling Moss, jeden z wybitnych kierowców swoich czasów, wspominał, że ten V12 wydawał się mieć o wiele więcej mocy niż podawała fabryka, co dodawało emocji w prowadzeniu tego legendarnego modelu. Wspomnienia z jazdy 250 GT Berlinetta SWB są pełne zachwytów i emocji, co podkreśla jej miejsce w historii jako samochodu wyścigowego i kolekcjonerskiego.
Zainteresowanie Ferrari 250 GT było tak ogromne, że powstała nawet książka, w której jeden z pasjonatów opisał losy wszystkich wyprodukowanych egzemplarzy. To nie tylko świadectwo technicznej doskonałości tego modelu, ale także ukłon w stronę emocji, jakie wzbudzał w swoich właścicielach. Czytelnicy książki mogą zgłębić losy samochodów, których właścicielami byli ludzie z elit społecznych i kulturalnych lat 60. i 70. Zdobycie tak szczegółowych informacji o Ferrari 250 GT wymagało ogromnego zaangażowania autora, co podkreśla wyjątkowe miejsce, jakie zajmują te samochody w historii motoryzacji i w sercach miłośników marki Ferrari.